SON BAŞBUĞUN ARDINDAN
Türk Milliyetçiliğinin efsane lideri Başbuğ Alparslan Türkeş’i kaybedeli 25 yıl oldu. Rahmetli Türkeş ender yetişen, üstün vasıflara sahip, zorluklardan yılmayan bir insandı.Kamuoyu onun adını ilk kez 1944 yılında duysa da etkili olduğu dönem 1960-1997 arasıdır. 27 Mayıs darbesinin içinde yer alan Başbuğ, daha sonra arkadaşlariyla anlaşmazlığa düşünce aynı yılın Kasım ayında sürgüne gönderilmiştir.Yurda döndükten sonra aktif siyasete başlayan Türkeş, kitlesel / konjuktürel parti kurmayı değil de kadro yetiştirmeyi tercih etmiş, Türk Milliyetçiliği fikrini temel alan partiler kurmuştur.Alparslan Türkeş’ten önce milliyetçi düşünceye sahip parti kuranlar olsa da hiç biri onun kadar başarılı olamamıştır.Türkeş’i diğerlerinden farklı kılan şey,, müthiş bir kurmay zekasına sahip olması ve asla pes etmemesidir.Dava arkadaşı Dündar Taşer onu anlatırken ” Türkeş’in yanlışları, benim doğrularımdan daha doğrudur. Lider, herkesin düştüğü yerde ayağa kalkıp yürüyebilendir” diyerek onun yüksek vasıflarını dile getirmiştir.Türkeş’in ve dolayısıyla Türk Milliyetçilerinin sahnede olmadığı bir Türkiye düşünelim; devletin belli bir kısmının görevini yapmadığı, şehirlerin kurtarılmış bölgelere ayrıldığı, okullarda eğitimin yapılmadığı bir ülkede, ikinci İstiklâl Savaşını veren Ülkücü Gençlik olmasaydı, ülke ayakta kalabilir miydi?”Devlet görevini yerine getirmediğı ve teröre seyirci kaldığı için” ülkenin uçuruma sürüklendiğini gören Milliyetçi Ülkücü kadrolar,.tıpkı 1919 ruhuyla harekete geçerek Kuva-yı Milliye’yi tekrar başlattılar.Bu uğurda 5 bin insan şehit oldu, binlercesi hapse düştü.”Onlara kim dedi, gidin komünistlerle savaşın diye?” Devletin askeri polisi var.” sözünü çok duydum.Onlara diyorum ki, madem devlet var, 15 Temmuz’da millet sokağa çıkmasaydı, halimiz nice olurdu, bunun cevabını verin”.Acı fakat gerçek; 15 Temmuz gecesi asil Türk Milleti , devletin yapması gerekeni yaptı, darbecilere göğsünü siper etti. Ülkücüleri “durumdan vazife çıkaran enayi gençler” olarak değerlendiren uyanıklara (!) şu soruyu sormak boynumuzun borcudur; ” Sizin mantığınıza göre 15 Temmuz’da şehit olan 251 insan da boşu boşuna öldu. Devletin askeri polisi var, size ne, otur oturduğun yerde” mi dememiz lâzım?”Rahmetli Başbuğ, ve Ülkücüler, yanında durdukları, uğrunda can verdikleri “devlet ” tarafından zindanlara atıldılar.İdam edildiler.Hayatları alt üst oldu, yuvaları dağıldı, eğitim hayatları bitti.Yıllar süren cezaevi günlerinden sonra serbest kalan Alparslan Türkeş, düştüğü yerden kalkmasını bildi ve son nefesine kadar devletine küsmeden Türk Milletine hizmet etti.Şimdi Turkiye Cumhuriyeti Devletine düşen bir görev var; 12 Eylül öncesi kendini millete siper eden ve bedel ödeyen Türk Milliyetçilerinden ÖZÜR DİLEYECEK.Devletimiz kimlerden özür dilemedi ki!Hatırladığım son özür, 2011 yılında Dersim olaylarından dolayı Tuncelilerden dilenmişti. 1937’de devlete baş kaldıran aşiretlere karşı gerçekleştirilen operasyonlardan ötürü özür dileyen devlet iradesi acaba Ülkücülerden özür diler mi?Rahmetli Dursun Önkuzu’dan,, Süleyman Özmen’den, Recep Haşatlı’dan, Gün Sazak’tan, Mustafa Pehlivanoğlu’ndan, Muhsin Yazıcıoğlu’ndan, Alparslan Türkeş’ten, şehit olmuş, gazi olmuş, bedel ödemiş bütün Türk Milliyetçilerinden özür diler mi?Tıpkı Fransa’daki meşhur Dreyfus davası gibi, ülkemizde de hakkın ve hakikatin yerini bulması için bu özür bir borçtur ve ödenmeyi beklemektedir.Son Başbuğ Alparslan Türkeş’i vefatının 25. yılında rahmet ve şükranla anıyorum.Mekanı cennet, makamı âli, ruhu şad olsun.

Çiftçinin Sesi