Üretim planlaması olmadığı için , hangi ürünün , ne kadar üretileceği el yordamına ve piyasa şartlarına göre yapıldığı için bir türlü fiyat istikrarı tutturamılıyor .
Bu yıl da o yıllardan birisini yaşıyoruz , yaşıyoruz da ne yaşıyoruz . Bütün ürünler maliyetinin altında satılıyor . Bazı yıllarda bir ürün para etmezse , diğeri telefi ederdi , bu yıl hepsi zarar ettirdi .
Sıkıntı büyük , her yerden feryat gelince , iktidar nihayet kulak vermeye başladı , Tarım Bakanlığı bürokratlarını sahaya sürmüş , ne oluyor bir bakın bakalım diye .
Şuhut’ta Halk Eğitim Salonunda Tarım Bakanlığı Bitkisel Üretim Genel Müdürü Uğur Erdem il Müdürü Özkan Parlak , ilçe Müdürü Yavuz Aslan Tür , Afyon Milletvekili Ali Özkaya ‘nın katıldığı bir toplantı yaptık (25/08/2024)
Konu ; fiyatı yerlerde sürünen patates için ne yapılabilir. Bakanlık elindeki verilere göre bu yıl 6- 6,5 milyon ton üretim olacağını , ülkenin tüketimi ise 5- 5,5 milyon ton olacağı tahmin ediyoruz dedi . Yani , 1 -1,5 milyon ton üretim fazlası olduğu bunu nasıl çözebiliriz üzerine düşünceler serdedildi.
Görüş olarak ; üretim fazlası patatesleri TİKA ve AFAD eliyle yoksul ülkelere yardım diye verilebileceği en mantıklı görüş oldu . Yapılan görüşmelerde Sosyal Yardımlaşma Vakfı ile ihtiyaç sahiplaerine dağıtılması kesinleşmiş . Tabi bundaki en büyük sorun “ Faizlerin Efendisi Maliye Bakanı Mehmet Şimşek “ bu parayı verecek mi ?
Bu toplantıda söz alarak ;
Bunlar sonuç , sebepler nelerdir , neden havza bazlı üretim planlamasına geçmedik diye sordum , yeni yeni başlayacakları söylendi . Bana göre tatmin edici bir cevap verilmedi
Patates aynı zamanda sanayi ürünü , katma değerli ürünler yapılması tevik edilmeli . İhracat için kolaylaştırıcı önlemler alınmalı . Şuhut’ta faaliyet gösteren “ Hasanoğlu Tarım “ firması sahibi Libya’ya ihracat yapmak istediğini ancak bürokratik işlemlerin çok sürdüğünü bunu gerçekleştiremedim dedi . Yapabilseydik ilk etepda 1500 ton patates gönderecektik bu olmadı dedi
Yıllar önce (1997) Türk Gıda Kodeksi hazırlanırken Tarım Bakanlığına bir teklif götürmüştüm . Teklif şuydu ; Ekmek üretiminde % 10-20 arasında patates katılması idi . Bu hem ekmeğin doyuruculuğunu artırır , hem de bayatlamasını geciktirir , hem de patates tüketimini artırır . Buğday tüketimini azaltır . Bu yapılmadı .
Tohumda yaşanan sorunlar , gübrede yaşanan sorunlar dile getirildi . Sözleşmeli üretimde yaşananlar anlatıldı . Sözleşmeli üretimde üretici tek taraflı mağdur oluyor . Bunun için bakanlık “ tip sözleşme “ yapıldığını bundan sonra bunları kullanılmasını önerdi . Bu yetmez bakanlık “ hakem “ rolünü üstlenmeli dedik
Sözleşmeli üretimde sözleşme yapılırken fiyatı firma belirliyor . İşte patates 7.0 TL ekmek isteyen gelsin der gibi . Bakanlık paydaşları ile bir maliyet hesabı yapmalı ve fiyat belirlemeli , sözleşme ona göre yapılmalı .